Οι ναυτικοί είχαν να φάνε στο παρελθόν

• Οι ναυτικοί είχαν να φάνε στο παρελθόν

Από τα έργα τέχνης, πολλοί άνθρωποι γνωρίζουν ότι πριν, λόγω της έλλειψης της βιταμίνης «C» ναυτικοί είχαν πολύ σφιχτό. Τους «επαγγελματίες» πρόβλημα κράτησε για αιώνες μέχρι την άφιξη του πρώτου κονσερβοποιημένα τρόφιμα. Ο σύγχρονος άνθρωπος είναι δύσκολο να πιστέψει κανείς ότι στα παλιά χρόνια στο Πολεμικό Ναυτικό δεν ενοχλεί πάρα πολύ για το πώς να ταΐσει το σκλάβο πολύ υψηλής ποιότητας. Εν μέρει ο λόγος για αυτό δεν ήταν μια κακή πρόθεση εφοπλιστές, και η έλλειψη των τεχνολογιών διατήρησης.

Στο παρελθόν δεν είναι καλύτερη υπήρχε

Κονσέρβες γίνει ένα από τα μεγαλύτερα επιτεύγματα της ανθρώπινης σκέψης. Μπορείτε να το επιβεβαιώσετε από την εκτίμηση της διατροφής των στρατιωτών και ναυτών στην εμφάνιση τιμηθεί δοχεία του σιδήρου. Διατηρήστε τα τρόφιμα για μεγάλο χρονικό περισσότερο ή λιγότερο μεγάλες ποσότητες θα μπορούσαν να είναι δύο τρόπους.

Η πρώτη - ξήρανσης? το δεύτερο - το αλάτισμα. Όλο αυτό επιβάλλει σοβαρούς περιορισμούς στην διατροφή των ναυτικών και των πλοίων που οδήγησαν στην εμφάνιση προβλημάτων υγείας, δηλαδή την ανάπτυξη του σκορβούτου. Στα παλιά τα χρόνια της νόσου πέθανε ένα τεράστιο αριθμό των ναυτικών. Προέκυψε λόγω της κοινότυπο έλλειψη της βιταμίνης «C» στο ανθρώπινο σώμα. Απλά για την αναφορά - στην περίφημη εκστρατεία του πλοηγού Vasco da Gama έχασε το ένα τρίτο των συμμετεχόντων. Σχεδόν όλοι τους πέθαναν από σκορβούτο.

Για το λόγο αυτό, όταν εμφανίζονται στον ορίζοντα της γης, και το πλοίο πλησίασε ο ανεφοδιασμός του, οι ναυτικοί προσπάθησαν να πάρουν στα χέρια τους κάτι κατ 'ευθείαν από το κουτί. Κυνήγι και τη λαθροθηρία άκμασε για αιώνες, με αποτέλεσμα την εξαφάνιση πολλών ειδών ζώων. Μέχρι τη θαλάσσια χελώνα ΧΙΧ αιώνα ήταν μια από τις αγαπημένες λιχουδιές των ναυτικών. Οι ναυτικοί πήγαν όλα τα τρόφιμα που θα μπορούσε να πιάσει και να φάει, δεν δηλητήριο, συμπεριλαμβανομένων manatees και τα πουλιά του Ντόντο. Εάν είναι δυνατόν, οι ναυτικοί προσπάθησαν να αλιεύουν από το σκάφος.

Ένα άλλο πρόβλημα στο παλιό πλοίο είχε ένα απόθεμα φρέσκου νερού. Λόγω του γεγονότος ότι το νερό ήταν πάντα στο σύντομο ανεφοδιασμό, το μαγείρεμα των τροφίμων πάνω από μια φωτιά δεν είναι υψηλής ποιότητας. Πολύ συχνά η τροφή του ξηρού και αλμυρό. Αυτό δεν είναι και ο καλύτερος τρόπος επηρεάζει την υγεία των ναυτικών. ναυτικοί Ψωμί δεν ήταν, επίσης. Αντ 'αυτού, χρησιμοποίησε τα ψίχουλα στην καλύτερη μπισκότα. Ωστόσο, υπήρχαν προβλήματα - πολύ συχνά το ψωμί πήρε σφάλματα, τα παράσιτα.

Φυσικά, υπήρχαν στη ζωή ενός ναύτη και το φως στιγμές. Ένα από αυτά ήταν το ρούμι και το μεθυστικό ποτό. Θεωρήθηκε ότι η κατανάλωση βοήθησε κατά το σκορβούτο. Στην πραγματικότητα, τέτοιες ιδιότητες υγρό δεν κατείχε.

επανάσταση Τροφίμων

Μια επανάσταση στη διατροφή των ναυτικών συνέβη μόνο στην αρχή του ΧΙΧ αιώνα. Γαλλική ζαχαροπλάστη Nicolas François Appert εφευρέθηκε κονσερβοποιημένα τρόφιμα, η οποία αρχικά σφραγίστηκε σε γυάλινη φιάλη. Δοχεία ήδη καταλήξει με τους Αμερικανούς το 1920. Παρά το γεγονός ότι η αρχική κονσέρβες δεν είναι το καλύτερο κρέας, οι ναυτικοί ήταν ευτυχής να το έχουν. Η πρώτη κονσέρβα βρωμούσε έντονα, για τους ναύτες έκανε τους «δύσοσμο Γάλλος.»